BarışNerede?

NewYork Times dan bir haber...

27 Kasım'da NY Times'da benimle ilgili bir haber çıktı!!! Tamam doğrudan benimle ilgili değil, ama "bir gün deliler gibi seyahat edeceğim" veya "bir gün çevremdekilerle herşeyimi paylaşacağım" diyorsanız, sizi de ilgilendirebileceğini düşündüm, güncel seyahat blog servislerinin adresleri var...

Wishyouwerehere com: Blogs from the road

Güzel Anlar- 6 (Cotopaxi'de günün ilk ışıklarını karşılamak...)

Sabah 1.30 tan beri yuruyoruz. 5600 metre civarında bir yorgunluk aninda, 3 kişi yanyana oturuyoruz; "Su ister misin İris?" - "Gracias...". Kalkana kadar başka bir konuşma geçmiyor; çantama yaslandım, ayaklarımı uzattım; hafiften ama buz gibi bir esinti yakalarımdan içeri girmeye çalışıyor, iyice kapandım...  Sonraki 5 dakika boyunca sessizliği dinledim; karşıda dağlara güneşin ilk ışıkları vuruyor; ve de üzerinde oturduğum Cotopaxi'nin dev gibi gölgesi...Ne kadar büyük!

Şu aşağıda Borges'in yazdıklarını ilk okuduğumda ne etkilenmiştim!! Onun listesindekileri tek tek gerçekleştirmek; hayatımı böyle yaşamak isterim...Şimdilik fena değilim...

Bir Daha Gelirsem Eğer

Eğer yeniden başlayabilseydim yaşama, İkincisinde daha çok hata yapardım! Kusursuz olmaya çalışmazdım, sırtüstü yatardım... Neşeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar; Çok az şeyi ciddiyetle yapardım! O kadar temiz olmazdım, daha çok risk alır, daha çok seyahat eder, Daha fazla güneşin doğuşunu seyreder, daha çok dağa tırmanır, Daha çok nehir aşardım... Görmediğim yerlere gider, daha çok dondurma, daha az bezelye yerdim! Problemlerin daha gerçekçi olurdu hayali problemlerim ise daha az. Hayatın her anını gerçekçi ve üretken yaşayan insanlardandım. Elbette mutlu anlarım oldu ama yalnız mutlu anlarım olmasına çalışırdım. Farkında mısınız bilmem; yaşam budur zaten... Anlar, sadece anlar. Siz de 'anı' yaşayın 'şimdi'yi yakalayın. Termometresi, bir şişe suyu, şemsiyesi ve paraşütünü almadan Dışarıya çıkmayan insanlardandım. Eğer yeniden başlayabilseydim, daha hafif seyahat ederdim. Eğer yeniden başlayabilseydim, ilkbaharda ayakkabılarımı fırlatır atardım. Ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayaklarla. Bilinmeyen yollar keşfeder, güneşin tadına varır, çocuklarla oynardım. Bir şansım daha olsaydı eğer. Ama şimdi seksenbeşimdeyim ve biliyorum ki...

Jorges Luis Borges

COTOPAXI deydim!!!

Ekvator'dan ayrilmadan bir hayalimi daha gerceklestirdim: Dunyanin en yuksek aktif volkani Cotopaxi'ye (5.897 mt) tirmandim!!! Bir Alman bir Ispanyol bir Silili, ben ve 2 Ekvatorlu dag rehberinden olusan ekibimizle ilk gun 4800 metre dag evi civarinda biraz antreman yaptik (buzul egitimi gibi), sonra uykusuz bir gece gecirdik (normalde aksamustu yatip geceyarisi kalkacak, timranisa baslayacaktik; basimin agrisindan hic uyuyamadim...). Gece 1.30da 2 grup halinde, kafa fenerlerimizle buzula tirmanmaya basladik; yukarida sirtin uzerinde dolanan kafa fenerleri yildizlara karisiyor; asagida ise Quito'nun isiklari deniz gibi dalgalaniyordu. Butun gece tirmandik...Sabah 7.30'da tepedeydik; elmalarimizi yedik, donduk...

Ilk'ler:

1) Ilk defa bu yukseklige tirmandim, - geceki basagrisi disinda-  tirmanirken en ufak bir sikayetim olmadi; sanirim 3000 metre civarinda uzun sure gecirmem ve gecen haftasonu Pichinchalarda (4800 metre) yurumem etkili oldu :)

2) Ilk defa "rehberle" bir yere tirmandim, rota genel olarak kolay olmakla birlikte, dev buzul catlaklari var, 1-2 yerde emniyetli gecisler gerektiriyor; yani bir bilenle gitmek benim icin iyi oldu...Bu arada 4800 metredeki dag evi ayni alplerdekiler gibi, disi ahsap ve icerde ranzalar var; birsuru adam (ve kadin) gece 1de kalkip haldirhuldur hazirlanip yollara (buzula) dokuluyor...Rehberin iyi yani: dagevine girdiginizde kocaman bir masada salamli sandvicler sizi bekliyor, gercekten saglam bir rehberden ornegin benim gibi dik buzda kazma kramponla tirmanmayi ogreniyorsunuz (cok zor)...Rehberin kotu yani: Tabii ki para veriyorsunuz; bir de Silili abla gibi mizildanan bir tip, rehber diger musterisiyle ilgilenirken donuste sizinle gelmek zorunda kalabiliyor; 1 saatlik yolu 3 saatte alabiliyorsunuz...

3) Ilk defa buzul catlagina DUSUYORDUM KIIII: Dusmedim...Gecenin korunde karsi tarafi daha yuksek olan bir catlakta sahane bir atlayis gerceklestirdim, sonra bir baktim, cantam agir cekiyor; hoop gerisin geri gidiyorum, can havliyle kendimi diger tarafa geri attim, rehber arkadas biraz stres oldu; Alman abla sasakaldi... Sabah donerken baktim, catlagin asagisi ne maviydi beee!!!

4) 5700 metrede, boslugun uzerinde zangir zangir sallanan merdivende ecel terleri doktum, bu da ilk defa...Bizim daglarimizda merdiven falan olmaz; tam tepeye vardik derken, guzel bir surpriz oldu hehee!!!

 

 

Domuz gibiyim...

Yok yaa, o almanlar oyle bagirinca kucuk bir travma gecirdim... :)). Alkollu bir animda yazdigim duygusal  yazidan sonra, pek cok dosttan moral verici mesajlar geldi. Ben de dedim ki ne iyi etmisim paylasarak; ama merak edecek birsey yok, yollarda oldugum icin MUTLULUKTAN OLECEGIM: Bugun Peru vizemi aldim,  yarin Cotopaxi'deyim; oburgun video kameram geliyor!!!

Bakiniz gunes gozlugumu aglamaktan sismis gozlerimi ortmek icin degil, ARTISLIK olsun diye takiyorum, Latin amerika'da gunes gozlugu kadar havali bir aksesuar olamaz, millet televizyon programlarinda (studyoda) gunes gozlugu ile oturuyor heheehee!!!...Selamlar!!!

Not1: Hakan kardesim, burada gorecek birsey yok, direk Kuba'ya...

Not2: Caglar canim cigerim bogazina dursun! Bu arada burada donerci acmak icin pazarda muthis bir bosluk var, 2 gunde Shawarmacilari silip atacagiz, bak gorursun!!! Sen parayi topla...

:))

Guzel (olmayan?) Anlar - 5 (Cok yalnizim be ATAM!!!)

Aksam yemegi icin La Mariscal'de ("Gringoland") gonul gezdiriyorum...Bir tur attim, su Mogol restoranina girmeye karar verdim, bu aksam biraz hovardalik yapiyorum...Iceri girmemle, ve yiyecekleri mogol usulu dev bir sacin uzerinde karistirdiklarini gormemle; HUZUN un uzerime cullanmasi ayni anda gerceklesti; (varan 1) burasi coook sevgili kizarkadasimla tatilde gittigimiz restoranin aynisi, ama Quito'da?!! Uuuufff, neyse ilk soku atlattim; biraz da sosis ekleyip, tabagimdakileri pisirmesi icin asciya uzattim...

Vay be, koca restoranda tek basina oturan bir tek ben varim galiba?? (varan 2) Iceri henuz giren resmen yasli "amca" bile kizarkadasi ile gelmis?? Su almanlara bak, amma keyifle bagirisiyorlar solumdaki masada, keyifli keyifli: "JAWOHHLL, DASS SCHMECCKTT ABER LECCKEERR huhohahaha!!"

Allaahh!!?? Masadaki kultablasi babaannemin evindekinin aynisi, yemin edebilirim...(varan 3) Allahin Ardahan'inda - 40 derecede allahin cezasi askerligimi yaparken nasil da oluvermisti birden, yollar kapaliydi, cenazaye bile gidememistim...

Yediklerim bogazimdan gecmedi valla; bir daha boyle guzel yerlere yalniz basima gelmeyecegim...

Neymis?: Dunyanin bir ucuna gitmek onemli(benim icin), ama sevdiklerinle olmak pek onemliymis...

Baris Mancodan neler ogrenmistik??

Adi "Ekvator" olan ve cizgiye ismini veren ulkeye gelip de turistligin vaciplerini yerine getirmeden donmek olmaz diye dusundum, ve 10. gunumde Ekvator cizgisini gormeye gittim...Her turistin yapmasi gereken saklabanliklari yapip, bir ayagim kuzeyde bir ayagim guneyde birsuru fotograf cektim memnun memun...ve daha neler ogrendim:

1) Oradaki cizgi "ekvator" falan degilmis!!! Gercek Ekvator cizgisi 300 metre kuzeyde, "INTI NAN" muzesinin arazisinden geciyor. Sovmen Avrupalilar 1700'lerin sonunda yillar suren hesap kitap sonucu burayi "ekvator" ilan edince, kocaman bir anit dikilmis, dunyanin her yanindan turistler icin milyonlarca fotograf surecek yanlislik baslayivermis...Keske kedilerinden 1000 sene once (Inka uygarligindan da once) burada yasayan yerlilerin ekvator cizgisini tam olarak tesbit edebilmis olmalarini tahmin (ve takdir) edip, birine sorsalardi...Gercekten de Ekvator yerlilerinin "Catequilla" adini verdikleri tepenin uzerinde, bundan 1000 sene kadar once yapilmis yarim daire seklindeki duvarlar, ekvatorun tam hizasini gosterdigi gibi; ekinokslari da tam olarak tesbit etmeye yariyordu...Bugun GPS teknolojisi ve uydularla; "gariban" yerlilerin avrupali bilimadamlarini -hem de 1000 yil farkla- madara etmesi, resmen ispat edilebiliyor...

2) "Mitad del Mundo" (Dunyanin Ortasi) kompleksinin hemen disindaki INTI NAN muzesi cok daha mutevazi, cok daha eglenceli...Baris Manco'yu haftasonlari seyredenler belki hatirlar; nedense beni cok etkileyen bir deney yapmisti; Kenya'da ekvator cizgisinin bir tarafinda(guney) su saat yonunde donerek bosaliyor; diger tarafinda (kuzey) saat yonunun tersine...Tamam o kadar da etkileyici degil ama o kucuk halimle beynime kazinmis iste, bu acaiplik...Iste burada cocuksaniz; cizginin saginda ve solunda sadece burada yapilabilen "su" ve "yumurta" deneylerini yapabilir; yerlilerin tuftuf borulari ile kaktuslere nisan alabilir; gunes saatinin dogruluguna sasirabilir; ekvatorda agirliginizin daha az oldugunu guleryuzlu yerli rehberden dinleyebilirsiniz...Yasasin "gercek" Ekvator ve Ekvatorun yerlileri!!!

 

Yeni linkler...

Linklere 2 adet yeni link ekledim:

1) www.varunacafe.com, Eskisehirli gezgin dostlarin yolculuk yazilari var...

2) www.sandaletliseyahat.blogspot.com, Dr. Bora Bilgin'in seyahatleri, Kuba bolumunu severek okudum, fotolar da guzeldi!!

Dunyanin bu tarafindan haberler...

- Koyluler TLC'ye karsi ayaklandi, eski Quito mahser yerine dondu. Olaylar buyumeden gecti gitti, sadece turistler heyecanlandi...

- Bir cok Ekvatorlunun parasini toplayan banker ve bu islere bakan kurumun en ust duzey yetkilisi ayni gun oldu (!)(kayiplara karisti). Halk yine ayaklandi, otopsi istedi...

- Kolombiya sinirinda multeci drami: Kolombiya'nin guneyinde alevlenen ic catismalardan kacan bini askin multeci Ekvator sinirini gecti. Bir cogu geri yollandi, Birlesmis Milletler Multeci Ofisi de geldi.

- Bolivya ve Peru'nun kuzeyi 6,8'lik depremle sallandi. Merkez ussu Bolivya'nin Potosi sehri; birkac gun elektrik ve telefonlar kesildi, sonra baska haber cikmadi...

- Tropik firtina "Gamma", Honduras'i salladi, Cancun'u siyirdi, bilanco: 14 olu. Bir sezonda 24 firtina/kasirga ile Atlantik rekoru kirildi; bir onceki rekor bir sezonda 21 firtina ile 1933'te yasanmisti...

- Ekvator eski devlet baskaninin "yolsuzluk" davasi devam ediyor. Peru'nun eski baskani Alberto Fujimori de, doneminde yaptigi yolsuzluk iddialari ile Sili'de tutuklandi...

- CIA, Fidel Castro "parkinson hastasi" dedi, ertesi gun Fidel universitelerde govde gosterisi yapti.

- Bu arada Ekvator futbolda 2006 Dunya Kupasi finallerine kaldi...

- Baris "ispanyolca ogrenmeye kararliyim" dedi. Bir gun sonra "Pluscuamperfect"e gectiklerinde sinir krizi gecirdi, "gozunu sevdigimin turkcesini ozledim" de dedi :) .

Horoz dovusu icin tuyolar...

Gecen hafta sonu Otavalo'da meshuuuur "cumartesi" pazarini dolasip, aksaminda da Irlandali tiplerle geleneksel horoz dovusune gittik...Otavalo'dan zengin ayrilmak icin iste tuyolar:

1) Maclar (!) baslamadan 1 saat once oraya varin, gunun favorileri hakkinda biraz bilgi edinin...

2) Horozun sahibi, horozun kendisi hakkinda oldukca fazla ipucuna sahiptir. Ne kadar agresif, hirsli,tikli bir tipin horozuysa; kazanma sansi o kadar fazla...

3) Icerideki yuz kadar horozun hep birlikte bagirmasina karsi kulak tipasi ve sinir hapi alin...(Biz viski ictik, daha havaliydi...)

4) Aralarda en son musabaka ile ilgili yorumlar yapin, sagda solda oturan koyluleri de muhabbete katin...(Nasi vurdu ama gagayi peh peh peh...!!)

5) Tanimadiginiz horoza para yatirmayin, daha buyuk horoz daha iyi demek degildir.

6) Teknikler cok onemli bu sporda; macin sonuna kadar ne olacagi belli olmaz. Mesela bir tanesi "Rocky" gibiydi o aksam, butun mac hirpalandiktan sonra COT!!! diye indirdi gagayi rakibinin kafasina, nakavt!!

7) Parayi hakem (evet, hakem, dudugu de var!) toplar; mac esasinda da kenardan bagirip bahse dahil olabilirsiniz; ama o kadar cabuk konusuyorlar ve paralar o kadar cabuk el degistiriyor ki, birsey kazandinizsa bile size vermiyorlar hissi gelisiyor insanda...

Ozet: En iyisi sansinizi baska yerlerde deneyin, bu sekilde zengin olmaya imkan yok...Hayvanlari seviyorsaniz, sefkat dolu bir tipseniz, horoz sahada olunce ya da komaya girince uzulecekseniz tavsiye etmiyorum. Ben de bir daha gidersem 2 olsun!!!

Pichincha da bir pazar gunu...

Pazar gunu erkenden kalkip Quito'nun yanibasindaki volkan Pichincha'ya dogru yola ciktim. 6 ay once devreye giren teleferikle, 2800 metredeki sehir merkezinden 4100 metreye 5 dakika icinde cikiliyor, biraz bas donmesi, biraz nefes ayarlayamama normal...Cotopaxi'ye (5.911 mt) cikacagiz ya, bir gun 4500 metrede yuruyup aklimatize olacagim :). Burasi sehir merkezinden sadece 10 dakika uzakta adeta bir "Kackarlar", cennet gibi!! Sabahin korunde Quito vadisinin 4 bir tarafindaki volkanlar bembeyaz zirveleri ile mavi fondan hemen ayriliyor; iste Cayambe, iste Cotopaxi (uuff!!), arkalardan Chimborazo el salliyor!! Kahvalti niyetine getirdigim muzlarimi yiyip, turistik bolgeden, patikaya devam ediyorum. 2 saat sonra Pichincha'nin tepesindeyim (4.700 mt), patika cok guzel bir sirti izliyor, hemen altimizda Quito sehri vadiyi doldurmus...

Pichincha'nin tepesinde tanistigim Miguel ve arkadaslari, biraz daha yurumek icin beni de davet ediyor, oleeeyy neden olmasin!! Sonucta 5-6 saat daha surecek zorlu bir yuruyus ve adini bilmedigim bir zirveye daha ciktik...Bulutlar yol boyunca hemen altimizda bize yetismeye calistilar;  ne guzel...Hava karardiginda teleferigin kabininden altimizdaki isil isil sehre bakiyoruz; Miguel karisinin, gec kaldigi icin kendisine fena kizacagindan bahsediyor. Bekarlar olarak kikir kikir gulup, bazilarini anlamadigim sakalar yapiyoruz...Anlamasam da guluyorum, memnun memnun :). Bacaklarim fena agirdi...