Rengarenk Inka baskenti Cuzco'dan, daglardaki kayip Inka sehri Machu Pichu'yu "kesfetmeye" gidiyorum trenle...Benden once yuzbin kadar kisinin gitmis olmasi HIC onemli degil; sanki 1911'de yuzyillarca suren yalnizligindan sonra kayip sehri bulan ekiptekilerden biriyim; ne motivasyon!!!Yuzlerce fotografini gordum, sayfalarca hikayesini okudum; ama simdi gercekten gidiyorum! Tren yemyesil, derin vadilerin ortasinda ilerliyor; misir tarlalari, yerli cocuklari...Tenha vagonda bir o cama bir bu cama yapisiyorum, iste Ollantaytambo koyu...Tren cok konforlu; ama bu vadiyi 100 sene once 
katirlarla gecmek; Inka efsanelerinin izini surmek; kesif yolculugu icin tasidigimiz acaip aletlere hayranlikla bakan koylulere "kayip sehri" sormak, ve sonunda dik bir yamacin tepesinde onu gordugumde heyecandan nefes almayi unutmak isterdim!!!
Ollantaytambo'lu teyzeler ellerindeki bebekleri 10 Sol'a (3 Dolar) satiyor tren camindakilere; yerim olsa hepsini alirdim -ne yapicaksam o kadar bebegi artik?!- bugun "Navidad", teyzeler de sevinsin degil mi ama!?? Tren bir ileri bir geri sarsiliyor, hareket ediyoruz...Raylarin yanindan el sallayan teyzeye ben de camdan sarkip "Feliz Navidad!" diyorum...:))
hist baris, butun machu pichu resimleri siyah beyaz. Artistik kaygilar mi yoksa kamera gene mi bozuluyor?
Posted by: zeki | December 27, 2005 at 10:22 PM