Adanın gizemlerini tek tek çözüyorum!

- Binlerce yıl önce Pasifik'in bu yalnız adasına kimler nasıl ulaştı?

- Yüzyıllarca süren "Moai" yapımı nasıl ve neden bir geceyarısı aniden son buldu?

- Bazıları 20 ton çeken Moai heykelleri Rano Raraku "madeninden" kilometrelerce ötedeki "Ahu" larına nasıl taşınabildi?

- Rano Raraku yamaçlarında bekleyen yüzlerce Moai neyi bekliyor? Ayrıca o Moai'nin göbeğinde çizili olan yelkenliye benzer şekil neyin nesi?

Tüm bu soruların yanıtlanması için, "gizemler adası" Paskalya'ya Saadettin Teksoy'un izinde bir Türk evladının ulaşması gerekiyormuş meğer... İlk gün araştırmalarıma en ilgisiz görünen yerden; Turizm İnformasyon ofisinden başladım. Daha oracıkta bulduğum ingilizce yazılı belgelerden, ilk ipuçlarını almıştım; caddenin biraz yukarısındaki Hediyelik Esyaci'dan aldığım haritada da biraz ipucu var gibiydi; ama en açık görünen şeyler aslında en karmaşık olanlardı genelde; onun için hemen itimad etmedim. Şimdi yapmam gereken gidip sözkonusu yerleri bizzat keşfetmek; sabahtan akşama bulduğum her taşa bakmak, fotoğraflamak, bilimum ipuçlarını toplamak ve akşam Pasifik'in dalgalarına karşı biramı içerken bunları birleştirmek olacaktı kuşkusuz..."Ura Uranga Te Mahina" - "

Hoa Anga Vaka

A Tua Poi" vb gibi acaip yer isimleri benden önceki binlerce enayi arkeolog- bilimadamı - araştırmacı gibi beni de önce biraz zorladı; ama tabii bunlar bir iki ayda Machu Pichu'yu - Nazca'yı vb CART diye çözen, tecrübeli bir gizem avcısı için sorun olamazdı; olmadı da...O akşam yamaçta Moai'lerin arasında, en yakın yerleşim yerinden

18 km

uzakta, sesizliğin ortasında tek başıma dolanıp elimdeki dandik haritayı anlamlandırmaya çalışırken; Moainin göbeğindeki yelkenlinin sırrını çözer gibi oldum; Lonely Planet'imin 516. sayfasının en ulaşılmaz ve okunmaz yerlerinde karşıma çıktı; serüven ve gizem işlerinde şansın da yeri var tabii biraz...Şimdi son bir soru vardı yanıtlanması gereken: Dev Moailer adanın etrafındaki şu anki yerlerine Caterpillar iş makinaları dahi olmadan nasıl taşınabildi??! Ben bunları düşünürken uzakta güneş denizin üzerine alçaldı, taştan heykellerin toprak üzerinde kalan tek yerleri olan yüzleri turuncunun tonları ile gölgelendi; hafif ve sıcak bir meltem üzerimizdeki sırtları yalayıp geçti; işte tam o anda çok derinlerden biryerden tanıdık bir sese kulak verdim; o ses EZAN sesinden başkası değildi...

(Arjantindeki bir diger gizem avcisi dost Gunes'e selamlar!:)

Comments

barış bir tek sarı montun ile bir de parmağını ekrana sokup anladınız mı? demen eksik... teksoy görevde tadındaki blog muhteşem gidiyor.

[Levent Gurkan]

Bence sari yagmurlugunu giysen de olur ama....

[eda]

ahaha üslup da değişiklikler de göze çarpmaya başladığına göre siz artık bu geziden dönünce turkcell falan yerine bir seyahat dergisinde yazmaya başlarsınız fena da olmaz hani

[zeki]

dergi degil, direk televizyonda programa basliyoruz.