O yolculuk 61 saat surdu, birara hic bitmeyecek gibi gelmeye baslamisti! Neyse oldukca sansliydim ve dusundugumden rahat bile gecti aslinda, yanimdaki teyzeye ne olur ne olmaz deyip fazla pas vermedim, sevmedigim bir muhabbete 61 saat maruz kalmak dusuncesi beni urkuttu, asosyal oldum. Zaten teyze de sagolsun fosur fosur uyudu, ayrica cok fena horladi. Otobusun yaninda beklesen 10`larca cocugu gorunce ufak bir sok gecirdim, hepsi huysuz ve yaramaz ve patlamaya hazir birer bomba gibiydi adeta; sonra yola cikarken sadece buyukler otobuse bindik; bombalar disarida kaldi, meger gecirmeye gelen sempatik miniklermis sadece huh!!!
Guney Amerika bir okyanustan digerine, 2 metrekare camimin onunden akti; bolbol film gosterip yemek verdiler bize; dedim ya o kadar sikilmadim bile! Bir de geceleri otobuste muessesenin ikrami bira sarap ve sampanyalari ardarada hupletince tum otobus neseyle doluyorduk; iste musteriyi bastaci yapmis bir sirket, herkesin ornek almasi lazim yani!!!
Arjantinli otobus firmasinin anamerkezinde bir mola verdik, gozume carpan bir tabela, ve dandik tercumesi:
Kus Moreno: Biletsiz kadin
Lacy Daniel: Sofor mahalinde KADIN
Escobar Jorge: Biletsiz yolcu
Ayala: Sofor mahalinde KADIN
Azarkevich: Ise gelmemek icin palavra atmak
Suarez J.C.: Telefon etmemek...
Comments