"Journey of a lifetime"ın hayat boyu hatırlanacak, ruhumda derin izler açan durağı Küba daki sevgili dostlardan mektup var! Habana Vieja daki unutulmaz doğumgünü partimin evsahibi, devrimin en ateşli yıllarının ambulans şoförü, şimdilerin buzdolabı tamircisi Jesse James'in mektubunu eve döndüğümde masamda buldum. Mektup birkaç ay önce eve ulaştığında, bizimkiler katlanmış kağıttan yapılmış ve üzeri boyanmış ev imalatı "zarf"a, ve zarfın üzerindeki "Jesse James" ismine hayret ve merakla bakmışlar...Hayret edecek birşey yok; Fidel'in adasında hayatlar alışveriş merkezlerinde ve "ofis superstore" larda yaşanmıyor tabii, ama özenecek o kadar çok şey var ki orada da: Kadınlar "kadın" gibi, erkekler "erkek"; yokluk da paylaşılıyor canıgönülden, neşe de; "insan" gibi insanların yaşadığı fakir mahallelerin köhne sokaklarında evlerin ve gönüllerin kapıları hiç tanımadıkları yabancıya bile sonuna kadar açık...Duyguların coşkunun müziğin ve salsanın ülkesi Küba bu!!! Ayrıca ülkesi ile olduğu kadar kovboy ismi ile de gurur duyan; gecelerini kendi imalatı dev antenin ucuna bağlı - dandik radyosunda alman ve ingiliz radyolarının cızırtısını dinleyerek geçiren, koca yürekli dostum Jesse'nin bazı "basit" ihtiyaçları var; çay kaşığı gibi; almanca kitaplar gibi...Hey gidi dostum; sana istemeyeceğin kadar kaşığı - ve materyali göndermek için elimden geleni yapacağım tabii ki, ama biliyorsun kolay değil...
Ne kadar trajiktirdir ki bu konu ile ilgili hic yorum gelmemistir !
Iste Turkiyem ! ve ruhen bitik ruhlari !
Posted by: ali erdogan | June 07, 2006 at 11:03 AM
Merhaba,
Yazılarınızı yeni keşfettim, dostlarla da paylaştım. Bence yorum gelmemiş olması yorum yapılmadığından değil, birçoğumuzun hayalini gerçekleştirebilmiş birilerinin varlığının yarattığı şaşkınlık , coşku.. Hemen hayaller, programlar devreye girdiler.. Yazı aralarındaki müzikler de indirildi, dinleniyor.. Yani hayallere dalmaktan yorum yapılamadı.. bizde hediye kaşıklarımızı aladursakmı acaba yada göndersek mi ne yapsak..Biraz uzun bir yorum oldu galiba..Kusura bakmayın .. Paylaştığınız için teşekkürler..
Posted by: yaşayan ruhlardan biri | December 12, 2006 at 06:13 PM
Baris selam,
Sen dunyayi gezerken maceralarini bende bu siteden takip etme sansi buldum. Buyuk tesaduf Mart 2006 da senden birkac ay sonra sirket gezisi ile Kuba'ya gitme sansi yakaladim. Ama ne yazik ki turla giden bir grubun uyesi olarak ne Havana'yi ne de Varadero'yu senin gozlerinden gezebildim.Bir tur paketi icinde sikisip kalmis bir ziyaretci olarak Kubayi Kubali gibi yasayamamis olmanin vermis oldugu dar ve kucuk cerceve gerekli tadi almamiza engel oldu. Neyseki senin yasadiklarin bir nebze olsun bir teselli oldu ve eski Havana'yi gezerken acaba Baris bu evde mi kalmisti, bu insanlarla mi tanismisti diye dusunerek kendimizi avuttuk.
Son olarak Gulin Akoz, Zweig'in Macellan'i ve sana esin kaynagi olan diger gezi kitaplarinin hepsini okudum. Ama sanirim beni en cok etkileyen Macellan oldu. Ozellikle Patagonya gezin benim icin en cok sey ifade eden yerdi. Burayi gezi planina katmanda bu kitabin etkisi olmustur diye dusunuyorum. Umarim bende yakinda sevgili esimi ikna edecegim ve Patagonya'ya gidecegim.
Saglikla Kal,
Posted by: Hatice | January 15, 2007 at 12:13 AM