"...Birilerinin gözlerini yaşlarla doldurmadan önce, sen ağlamalısın. Birilerini birşeylere inandırmadan önce, o şeye sen inanmalısın." - W. Churchill
İşte buradayım. Ama inandığım şeyle ilgili, belki başkalarının da -bir ara benim olduğu gibi- zaman zaman akıllarına takılan bazı soruları vardır. Kendi tecrübemden çıkardığım bazı küçük hikayelerin önümüzdeki kısa zaman dilimi içinde dünyanın çeşitli yerlerinde "olmaya" karar veren bazı arkadaşlarımın işine yaradığını, hatta bazen motive ettiğini görünce; bir soru - cevap kategorisi yapıp paylaşmaya karar verdim! Yaşasın hep "Merak Edenler" :)
Akıllardaki ilk soru neredeyse her zaman "kaça?" oluyor. Yaşananları rakamlara ve para birimlerine indirgemeye, mutluluğu sadece maddiyata bağlamaya imkan var mı hiç; ya da hangi sponsorluk, hangi bütçe o "anları" satın almaya yeterdi bilemiyorum! İşte "utanarak" değil ama biraz "çekinerek":
~15.000 Dolar harcamışım.
Bu rakama uçak bileti, vizeler, yeme içme yatma, cüzdanımın çalınması ve harika kazıklanmalar; ayrıca "o an" dünyada en sevdiğim insanın yanımda olmasının etkisi ile -bazen- umarsızca harcamalar dahil :)
Ne Öğrendim?
- Ayda 1.000 dolar "Dünya Seyahati" için makul bir öngörü. Tabii ki Güney Amerika'da daha az; Pasifik'te daha fazla harcadım genelde, yani yalnız G. Amerika ve UzakAsya'dan oluşan bir seyahatte daha az; Amerika - Avrupa- Pasifik'i kapsayan bir seyahatte daha fazla harcamak normal. İyi hotelde kalmak lüks restoranda yemek ve turla gezmek isteyenler, benden daha saftirik olup (zor gibi:) her dolandırıcıya yardım edenler, alkol - kumar ve diğer kötü alışkanlık sahipleri bu bütçeye biraz daha ekleyebilir.
- Beklenmedik harcamalar mutlaka çıkar! Tam tasarruf etmeye karar verirsiniz pantalonunuz cart diye otobüsün kapısına takılır yırtılır; uçağınız rötar yapar kendinizi geceyarısı ilk defa girdiğiniz bir şehirde bütçenizin üzerinde - pahalı bir otele atmak zorunda kalırsınız; ya da gün gelir 100 dolarlık sahte -yerel-parayı sınırda sevinçle kabul edersiniz...
- Bende bir acaiplik var: 1 dolar tasarruf etmek için 1 km ötedeki diğer büfeye yürümeyi göze alan ben, 250 dolarlık bileti alırken gözümü kırpmıyordum. Küçük hesap adamı mıyım yoksa? :)
- Sevgilim yanımdaysa 0'ların falan hiç bir anlamı yok! :)
Valla kaç kere aklımdan geçti sormak da utandım :-)
1 kere bile pişman olmadığın düşünülürse, gezerken, bizlerle paylaşırken satırlardaki mutluluğa bakılırsa bedava.
Ne iyi ettin. Tekrar sağol..
Posted by: Çiğdem | June 13, 2006 at 09:49 AM
Barış ,
Tutarı toplam olarak açıklaman iyi mi kötü mü oldu bilemedim :) Turk insanıyız ,sen konusuna göre ayırsaydın biz toplasaydık :)Şimdi ,taksitle yeni bir afilli araba almış birinin aklını çelebilirsin yani ,içinde uzaklara gitme istegi bir de hazır alevlenmişken :))
Posted by: irem | June 13, 2006 at 12:00 PM
yalnız gene leides meselesine dikkat çekmek istiyorum, çünkü barış dikkatimizi oraya çekiyor....
paracıkları hesaplarken manita bütçesini ayrı yapmayı unutmayın, demek istemiş barış, hele ki ormanda 10 kübalı gücünde olan bir türk delikanlısıysanız.....
Posted by: visually addictive | June 13, 2006 at 02:23 PM
kiskandim,gipta ettim,oh be 15 bin daha helal olsun!
Posted by: nes | June 14, 2006 at 02:16 AM
Olm çok az para harcamışsın. Sevgilin yanındayken daha fazla harcıyorsun demişsin. Kaba bir hesapla harcadığın paraya bakarsak 10 aylık sürede 2 saat falan sevgilin olmuş herhalde. :)
Geçen gün Bacardi'ye gittik bizim çocuklarla (Ali, Orkan, Tevfik, Kamil, Boğaç, Volkan, Cihangir, Can, Caner, Barış) buna yakın parayı harcadık bi gecede. Neyse ki daha fazlasını kazandığımız işlerimiz var hehe :)
Posted by: Cuzo | June 14, 2006 at 09:43 AM
hala siteyi takip ediyorsanız bisey sormak istiyorum.
bu 15000 dolarin icindeki konaklamala ucretleri nasildi? yani daha cok 2-3 yildizli otellerde mi veya hostellerde mi kaldin?
tesekkur ederim.
Posted by: ayse | December 18, 2008 at 02:21 PM